De heenreis

Dag 1, 2 en 3

Huis aan kant, hondjes bij de oppas, afscheid genomen van alle thuisblijvers, koffers ingepakt, de taxi (oma) staat voor en de liefste buurvrouw komt speciaal voor ons vroeg uit bed! We zijn er helemaal klaar voor. Toch gek dat we nu onze voordeur voor de komende 3 maanden sluiten. We hebben er veel zin in. We kijken er al heel lang naar uit en nu is het eindelijk zover!

De reis naar Schiphol verloopt voorspoedig, ondanks dat we niet via de A4 kunnen rijden, zijn we toch goed op tijd op het vliegveld. Oma zet ons voor de deur af en loopt nog even mee naar binnen voor een dikke knuffel van ons. Flink zwaaien als ze weer terugloopt naar de auto en dan kunnen we de koffers afleveren. We zijn gisteren al ingecheckt, maar kunnen helaas niet naar de self check in balie omdat we een buggy bij ons hebben en die moet een speciaal label hebben. Gelukkig neemt een meneer ons mee en kunnen we aansluiten bij een vrij korte rij. Het hele buggy gebeuren is goed geregeld bij Cathay Pacific, we krijgen een plastic zak en zij zorgen ervoor dat we hem pas bij de gate hoeven in te leveren en hij ligt ook weer bij de gate klaar in Hong Kong. Uiteraard moesten we daarna nog langs de douane (iedere keer krijgen ze een grote glimlach van Natan) en door de security. We hebben speciaal voor al onze apparatuur (drone, gopro, fotocamera met lenzen, laptop, etc.) een rugzak gekocht. We hadden verwacht dat we hier alles uit moesten halen (dat moest namelijk naar Rhodos wel), maar behalve de laptop hoefde er niets uit en was het zo gepiept. Nou ja, we vinden het wel altijd een heel gedoe... uit de andere bagage moet namelijk ook nog de ipads en de liquids gehaald worden, alle jassen, vesten en riemen moeten uit. En 1 minuut later moet alles er weer netjes in. Verstand op nul en gaan, dit moeten we de komende 3 maanden nog heel vaak doen! Afzien zo’n vakantie :)

We hebben nog tijd om even langs de Starbucks voor een cappucino en een Chai Tea Latte, dat is inmiddels traditie aan het worden. Daarna eigenlijk door naar de gate, waar ons vliegtuig net komt aanrijden.
Normaal maken we er eigenlijk geen gebruik van,  maar dit keer gaan we wel meteen boarden als er wordt omgeroepen dat gezinnen met kleine kinderen kunnen komen. Het is een groot vliegtuig en de rij wachtenden is al erg lang (dat snappen we dus echt niet, je hebt een stoelnummer en die loopt echt niet weg). We vertrekken op tijd en de vlucht verloopt voorspoedig. Natan vermaakt zich best met nieuwe autootjes, korte filmpjes van Curious George (over een aapje), spelletjes op de ipad en met vriendinnetjes in het gangpad. We proberen nog even of hij wil slapen (want het licht gaat uit), maar daar is hij niet voor te porren. Overigens hebben we het voor het eerst sinds jaren weer eens heel koud tijdens een vlucht.

Aangekomen in Hong Kong (mooi, groot en schoon vliegveld met leuke kleine tuintjes), hoeven we ons niet druk te maken over de koffers (die gaan direct door naar Christchurch) en gaan we via de douane door naar ons hotel. Helaas moeten we daar bijna anderhalf uur wachten (tot 9 uur) voordat we op de kamer mogen. Natan heeft hier weinig van gemerkt want die is inmiddels in slaap gevallen in de buggy (blij dat we die meehebben, zeker op zo’n groot vliegveld als Hong Kong). Gelukkig is er wifi en uiteindelijk kunnen we dan naar de kamer met uitzicht op het vliegveld en de haven. We zijn te moe voor een douche dus duiken we met z’n 3-en in een groot bed (2 meter breed vermoeden we). Een kinderbed ontbreekt en de telefoon naar de receptie werkt niet en de enige schoonmaakdame op de gang spreekt geen woord engels. Natan sputtert nog wel tegen (ik wil een eigen bed), maar slaapt eigenlijk al voordat zijn hoofd zijn kussen raakt.

Rond 14 uur worden we ruw gewekt door een deurbel, gelukkig zit de bolt erop en komen ze niet binnen. Nicoline is alleen wel klaarwakker en zegt nog: als we iets willen zien van Hong Kong moeten we er nu wel uit, maar daar kwam weinig reactie op :) Uiteindelijk is ze nog gaan douchen en een serie gekeken, maar de mannen werden echt pas na 16 uur wakker. Aangezien we om 19 uur toch wel weer langs de security e.d. moeten (het is hier zo groot, dat je niet zomaar bij de gate bent), keutelen we lekker wat aan, hebben we contact met het thuisfront en checken we rond 18 uur uit. Weer de hele riedel bij de security (zelfde verhaal) en dan krijgen we een mail dat onze vlucht anderhalf uur vertraagd is... Later komen we erachter dat we moesten wachten op een 20-tal passagiers die vertraging hadden met een eerdere vlucht. Vreemd dat je daar gewoon een heel vliegtuig op laat wachten...

Uiteraard eet Natan eigenlijk de hele reis belabberd, what’s new. Komkommer, een enkele hap boterham met pindakaas en de chocola die je krijgt bij je maaltijd. Gelukkig ook nog een rijstewafel en wat toastjes (waarbij hij verontwaardigd vraagt waar de brie blijft) en chips, maar dan houdt het ook wel op. Wij eten redelijk, maar echte fans zijn we niet. De tweede vlucht is een eitje voor wat betreft het bezig houden van Natan. Na het eten, trekken we zijn pyama aan en mag hij nog 1 filmpje kijken. Op het moment dat het licht uitgaat, maken we een bedje voor hem onder onze stoelen en hij slaapt binnen een minuut en we moeten hem wakker maken een half uur voordat we gaan landen (de vlucht duurde bijna 11 uur!).

De uitzichten boven Nieuw Zeeland zijn prachtig. Nadat we geland zijn, moeten we weer via de douane en security. We hebben alles netjes ingevuld en mogen verder. Via de speciale kinderrij, maar die gaat net zo langzaam als de normale rijen. Natan heeft weer flinke gesprekken met iedereen: ‘hi’, ‘thank you’ en laat netjes zijn schone schoenen zien en hoe hard hij daarop kan lopen. Met een shuttlebus gaan we naar de autoverhuurder en daar krijgen we een 1 of andere pooierbak mee (Mitsubishi Lancer met een enorme vleugel). De jetlag slaat behoorlijk toe en de offline google map doet het niet. Dus en links rijden en de weg zien te vinden geeft wat wrevel :) Maar uiteindelijk komen we bij ons huisje aan voor de komende 3 dagen. Sommige dingen wat gedateerd, maar de wifi doet het prima, de douche is ok, het is schoon en bijna midden in de stad. We rijden nog naar de supermarkt want we hebben honger en dorst. Julian maakt rijst met biefstuk en Natan eet vooral komkommer... en een kaasbroodje. We proberen nog wakker te blijven tot 22.30.

Morgen en overmorgen is er een hittegolf hier (30 graden): hallo zomer!