We raken al een beetje gewend aan het rustig aan doen. Het lukt ons niet om de camping voor kwart voor 11 te verlaten... terwijl we er eigenlijk af zouden moeten zijn om 10 uur, maar niemand die er naar kijkt. Wel worden de douches en wc’s stipt om 10 uur afgesloten om schoongemaakt te worden. De meeste campings zijn overigens brandschoon, daar kunnen ze in Europa nog iets van leren (of misschien is het daar ook al zo netjes en hebben wij al heel lang niet meer gekampeerd).
De SH1 (voor ons de kustweg richting het noorden) is sinds eind december 2017 weer open na de aardbeving 8 maanden daarvoor. Echter als wij deze SH1 oprijden staat er: SH1 closed... das balen, want het schijnt een mooie route te zijn. We worden naar de Inland Route verwezen. Overigens ook een hele mooie weg met weer prachtige vergezichten, maar hij is wel langer en er zijn ontzettend veel wegwerkzaamheden (deze route is dan ook veelvuldig gebruikt toen de SH1 was afgesloten). Zonder overdrijven: minimaal 50 keer is de weg afgezet, moeten we stoppen voor een stop/go bord of staan er ergens pionnen. En dat op een traject van zo’n 120 km, waar bijna geen mogelijkheden zijn tot stoppen (geen parkeerplaats te zien) en waar het behoorlijk slinger-de-slanger gaat. Uiteindelijk rijden we rond 14u de camping op, zo’n 7 km onder Kaikoura. We krijgen een sea-site plek, waar we erg blij mee zijn. De kont van onze camper staat bijna in de Pacific Ocean!
De temperatuur is lekker, maar er hangt een dikke bewolking. Mooi weer dus om ‘mini golf’ te doen! Natan heeft eigen spelregels bedacht, want dat is veel leuker en vooral de banen met een tunnel erin zijn bij hem in trek. Na een uurtje hebben we het gezien en bekijken we of we voor morgen een walvissenboottocht kunnen boeken. Helaas zijn die al helemaal volgeboekt. We hadden deze camping toch al voor 2 nachten geboekt dus geen probleem en we boeken een tocht voor vrijdagochtend. Ook geregeld!
Van de buurvrouw horen we dat er gister een aanhanger tegen de tunnel hier om de hoek is gereden, waardoor wij dus dat hele eind om hebben moeten rijden. Morgen gaat de SH1 weer open, gewoon pech gehad dus. We eten pizza met uitzicht op zee en maken na het eten nog een strandwandeling (en op zulke momenten missen we onze hondjes wel heel erg, maar we weten dat ze het prima hebben bij opa en oma).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Plaats je reactie