Natan slaapt vanochtend uit. Hij kon (wilde?) gisteravond niet slapen omdat de camper zo hard heen en weer ging. Daar had hij natuurlijk wel gelijk in. We zijn blij dat we gistermiddag nog vertrokken zijn uit Wellington naar Masterton. We hebben wel harde wind gehad vannacht, maar uiteindelijk viel het wel mee. We lezen het nieuws dat de storm nabij Takaka (op het Zuidereiland, waar we eigenlijk nog graag naartoe hadden willen gaan) behoorlijk gespookt heeft. Natan maken we dus om 10 uur wakker, we proppen nog een boterham bij hem naar binnen en rijden rond half elf de camping af. We hebben besloten om de weg naar de Westkust te blijven volgen. Het eerste stuk is de wind nog erg verradelijk. Deze staat pal op de zijkant van de camper en omdat we door (prachtige) glooiende heuvels rijden en dan weer op een wat vlakker stuk, komt de wind soms als een duveltje uit een doosje om de hoek gewaaid.
Uiteindelijk komen we (via een leuke waterspeeltuin en een cafe met heerlijke cheesecakes) terecht in Clifton. Dit ligt vlakbij Cape Kidnappers. Op deze clif leven heel veel Jan-van-Genten. Die hadden we nog graag gezien, maar de enige excursie die we kunnen boeken is pas voor morgenmiddag 15 uur (en duurt 4 uur), zo lang willen we hier eigenlijk niet blijven. We staan vandaag op een bijzondere camping. De campingbaas heeft gezegd dat we een plekje moesten zoeken en dat hij later wel naar ons toe zou komen. Inmiddels is het 21 uur, maar we hebben hem nog niet gezien. Morgenochtend maar kijken of we nog kunnen betalen! Verder staan er veel bijzondere mensen, lijken anderen hier het hele jaar door te wonen en lopen er ook veel jongeren rond. Er zijn veel katten (die overal hun behoefte doen) en inmiddels hebben we ook een hond gezien. Alle tenten, campers en caravans staan door elkaar en iedereen loopt door elkaar heen en over andermans plek heen (dat wordt hier overigens overal gedaan). De toiletgebouwen zijn zeer gedateerd, maar de sfeer is verder ok hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Plaats je reactie