Het heeft de hele nacht geregend, maar als we wakker worden, is het droog. We rommelen wat en doen rustig aan (daar zijn we inmiddels goed aan gewend) en tot onze vreugde blijft het droog. We rijden dan toch maar naar het treintje. We vertellen Natan nog niet wat we gaan doen, want zo kunnen we als het toch gaat regenen, weer omdraaien. Maar dat is gelukkig niet nodig.
De Driving Creek Railway is gemaakt door Barry Brickell, die dit project startte in 1973 en vanaf 1990 kon het publiek mee met de trein. Pas in 2001 was het hele traject gereed tot aan de Eyefull Tower. Barry was een pottenbakker en dat kun je langs het hele traject zien. Het bouwen van de spoorlijn was niet gemakkelijk (want heuvelachtig en dicht begroeid gebied) en Barry gebruikte zelf gemaakte meetinstrumenten en groef alles met de hand. Er zijn meerdere bruggen viaducten, 3 tunnels, 2 spiralen en vijf haarspeldbochten. Hoe verzin je dat je dit wilt maken! Barry is overigens inmiddels overleden en we rijden ook langs zijn rustplaats.
We rijden de 7 km weer terug en pakken vervolgens de kustroute. Ook hier wordt weer veel aan de weg gewerkt. We zien de schade die de storm (die hier woedde tijdens onze eerste vakantieweek) heeft gebracht. Het rijdt allemaal niet heel snel, maar dat zijn we inmiddels gewend, veel bochten, smalle stukken en one lane bruggen. Als je niet hoeft te rijden, is er heel veel te zien. Ook hier is het weer heel mooi en zal het zoveel mooier zijn met mooi weer.
We hebben weer een mooie camping gevonden en we staan aan een klein riviertje. Natan vermaakt zich weer met zijn boot en we hebben eten lekker buiten aan het kabbelende water.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Plaats je reactie