Dolfijnen

Dag 42, 9 maart

Gisteravond wilden we de boete betalen die we in Wellington hadden gekregen voor het fout parkeren. Op de site konden we ook bezwaar indienen. Toch maar proberen, niet geschoten is altijd mis. En vanochtend vroeg hadden we al antwoord: 'After careful consideration of the evidence, we can confirm that it was issued in accordance with our procedures and the Terms and Conditions of parking which are displayed on the Important Notice and signage at this car park. However, the good news is, we can confirm that the Breach Notice has been waived on this occasion.'
Dit is nog eens netjes en aardig, in Nederland was dit echt niet gelukt en hadden we ook niet zo snel antwoord gekregen. Scheelt ons toch weer $65.

Gisteren hebben we ook voor vanmiddag een dolfijnentocht geboekt. Dus we doen 's ochtends lekker rustig aan en rond 11 uur rijden we naar de Countdown (supermarkt) halen we nog wat boodschappen en lunch/chips/drinken voor op de boot en melden we ons bij de haven. We zitten op een (volgeboekte) boot met in totaal 35 mensen. We hebben bewust gekozen voor zo'n kleine capaciteit, op andere boten zien we echt meer dan 150 mensen zitten. We hebben een leuke gids (Scottie) en een gezellige kapitein (naam niet gehoord, hij werkt hier al 27 jaar en halverwege de tocht komen we erachter dat hij Nederlands spreekt). Er hangen verschillende regels vast aan het varen en zwemmen met dolfijnen en die krijgen we natuurlijk eerst uitgelegd. We varen eerst naar Russel (deze boot is ook een soort veer) en dan kunnen we de baai in. Het duurt vrij lang voor we dolfijnen zien. We varen eerst nog naar de 'black rocks', zwarte rotsen midden op zee, ze zijn blijkbaar heel zeldzaam want normaal zijn de rotsen geel/wit. Ook varen langs wat caves en in sommige kunnen we een heel eind in varen. Via de intercom horen we dat er dolfijnen zijn, waar we net vandaan komen! De kapitein legt uit dat we even rustig aan doen, er zijn inmiddels een aantal andere boten bij deze dolfijnen en ze willen er niet te veel tegelijkertijd bij elkaar hebben. Na een minuut of 10 varen we er ook naar toe. De andere boten gaan weer verder (dit zijn geen dolfijnen-tochten dus zij mogen er niet zo lang bij blijven). En dan begint het. De dolfijnen hebben er zin in en blijven heel lang bij onze boot. De gids en kapitein weten precies welke groep dit is en er is een kleine dolfijn van 3 maanden oud bij. Wat een grote beesten zijn het! Ze kunnen wel 5 meter worden. Zo leuk om te zien.

Ook Natan geniet ervan. Deze boot schommelt veel minder dan die in Kaikoura (we zitten hier dan ook niet midden op zee), dus hij durft hier wel rond te lopen en kijkt dan ook met grote ogen naar de voorbijvliegende en springende dolfijnen. Na een dik half uur varen we weer verder.

Verderop komen we nog een groep dolfijnen tegen en nu mogen we het water in. Julian gaat eerst, het is al lang geleden dat we hebben gesnorkeld en dat valt niet mee!

Als een dolfijn in de buurt is, zwemt hij zo snel voorbij dat je hem bijna mist. Na een minuut of 10 komt Julian aan de kant en gaat Nicoline. Het is een belevenis, maar veel zien doe je niet, zo snel zijn ze. Na een tijdje hebben de dolfijnen er genoeg van en zwemmen ze weer verder. Wij gaan allemaal weer aan boord en het is inmiddels tijd om weer naar Paihia terug te keren. Jammer, want we vonden het een hele leuke ervaring. Net als we aan land gaan, begint het te regenen. Gelukkig hadden we op zee beter weer.