Naar Kauai

Dag 56, 23 maart

Helaas is het niet overgewaaid... Nicoline heeft vannacht 3 keer moeten overgeven. Ook Julian is gammel en het zit niet lekker in zijn buik. We vermoeden dat het de kip is die we gisteravond hebben gegeten. Natan heeft nergens last van gelukkig, die wilde de kip niet. Het valt niet mee om de koffers verder in te pakken, Natan te vermaken en het huis een beetje netjes achter te laten. We moeten allebei verschillende keren gaan liggen om even bij te komen. Natan vindt het maar niets. Rond 9 uur rijden we bij het huisje weg (dat overigens goed bevallen is) om de huurauto weer in te leveren. Dat gaat zoals we gewend zijn vrij vlot en de shuttlebus naar het vliegveld staat al klaar. We moeten wederom de koffers zelf inchecken. Hier moeten we voor bijbetalen. Dat wisten we, alleen hebben we 2 koffers voor z'n drieën en daardoor moeten we nu extra betalen omdat zware koffers in een andere categorie vallen. Een aardige grondstewardess denkt met ons mee, en uiteindelijk zorgen we ervoor dat 1 koffer in de zware categorie valt en de andere in de normale categorie (scheelt toch gauw zo'n $35). Omdat we hierna nog 3 keer met deze airline vliegen (en apart voor de koffers moeten betalen), is het misschien handig om nog een tas te kopen, dan betalen we nog $20 minder. Julian neemt zijn gitaar mee als handbagage, dat mag in de softcase. Nicoline lijkt iets op te knappen, maar Julian is een vaatdoek. We hebben niet gegeten en er is hier op dit vliegveld weinig gezonds te verkrijgen, het is allemaal pizza, friet, hamburger of koekjes met vreemde smaken en snoep. Uiteindelijk vinden we nog ergens een droge croissant. Vliegen op een lege maag is ook niets, dus die nemen we maar. Onze vlucht vertrekt netjes op tijd en voor we het weten zijn we er al, het is een klein half uur vliegen. Omdat dit een binnenlandse vlucht is, hoeven we dit keer niet langs de douane en de koffers zijn er ook weer snel, dus hup naar Alamo. De shuttlebus staat klaar en we zijn binnen 5 minuten bij het verhuurkantoor. We kunnen kiezen tussen de door ons geboekte midsize SUV of we mogen een minivan. We kijken even bij de midsizes (er staan er vier) en kiezen voor een grijze Subaru Forrester 4wd. De andere 3 waren allemaal een Jeep Compass. Julian is wederom degene die rijdt (het is best duur om een 2e bestuurder op te voeren, dus dat doen we niet op dit relatief kleine eiland) en ondanks dat hij echt niet lekker is, rijden we toch langs de Walmart, anders hebben we helemaal geen eten in huis. Nicoline gaat alleen met Natan naar binnen en Julian doet een dutje in de auto. Deze Walmart heeft alleen geen vers en vlees/vis afdeling, dat waren we even vergeten van de Walmart... We halen niet veel, alleen het hoognodige. Daarna rijden we naar ons nieuwe huis in Kapa'a. Een leuk huis, gelijkvloers, met aan 3 kanten een veranda, waarvan 1 helemaal overkapt (met horren) en een tuin. Natan slaapt hier op een aerobed in de woonkamer.
Verder dan uitpakken en uitzieken doen we niet vandaag (het plenst overigens ook de hele middag).