We hebben goed geslapen, ondanks dat er de hele nacht wel auto’s langsreden. Ook zijn er hier krekels die nadat het donker is geworden nog geluid produceren! We hoeven pas om 11 uur in Waitomo te zijn (ongeveer 16 km rijden), dus kunnen op het gemak doen. We zetten de stoeltjes zo neer dat we in de zon kunnen ontbijten. Natan is wederom als laatste uit bed. Vermoeiend hoor, zo’n vakantie. We nemen afscheid van Christine en rijden de weg weer op. We hebben de excursie bij Spellbound geboekt omdat we van andere reizigers hadden gehoord dat dit kleinschaliger was. En dat klopt, we gaan met 8 anderen in een bus en moeten een half uur rijden. Terwijl de Waitomo caves hier letterlijk om de hoek zitten van het kantoor van Spellbound. In deze caves gaan elk half uur 50 mensen naar binnen en wij gaan dus op stap met 9 anderen. Daar alleen al worden we vrolijk van. Onze gids heet Ross en is een gezellige kletskous. Hij vertelt veel over de omgeving (over de limestone rotsen en het subtropische regenwoud) en over de glowworms (wat geen wormen zijn maar maden, maar ja, dat bekt niet zo lekker).
We beginnen in de cave met de gloeiwormen. We wandelen een kleine 5 minuten naar de grot en krijgen daar allemaal een helm met licht (behalve Natan want ze hebben alleen helmen voor volwassenen). Ook krijgen we daar een hulpmiddel om je eigen camara vast te maken aan de statieven die in de grot staan. We lopen de grot een stukje in en als we helemaal geen buitenlicht meer zien, gaan alle lichten op de helmen ook uit en dan: overal kleine lampjes. Ross legt nog uit dat we naar de billen van de maden kijken en dat er veel meer maden zitten dan we nu zien, omdat ze niet allemaal tegelijkertijd licht geven. We krijgen nu nog even de tijd om foto’s te nemen en Nicoline probeert het 1 en ander uit. Omdat de organisatie weet, dat het meestal niet lukt (want te donker), is ons al beloofd dat we enkele foto’s toegestuurd zullen krijgen via de mail. Daarna lopen we weer iets verder door in de grot en nemen we plaats in een rubberboot. Hier mogen we geen foto’s nemen. Ross trekt ons via touwen een stuk de grot in en hier is het helemaal mooi! Duizenden kleine lichtjes, echt een magisch gezicht. ‘Het is hier Kerst’ roept Natan. We genieten van al dit moois. We verlaten de grot weer en krijgen wat te drinken met een koekje. We gaan daarna nog door naar een andere grot en daar zien we nog stalagmieten en stalagtieten en een paar glowworms. Ross kan leuk vertellen en Natan is vooral geinteresseerd in de botten van een koe die er liggen. Die koe is door een gat gevallen en hij wil precies weten hoe dat kan. Er liggen ook nog botten van een inmiddels uitgestorven vogel, maar die is er niet in gevallen, maar door een flood hier gebracht. Als we weer terug zijn in Waitomo, zijn we ruim 3,5 uur onderweg geweest. We duiken dan ook de camper in en rijden naar Rotorua. Onderweg stoppen we nog bij een meer om even te dronen (de weerspiegeling in het meer is prachtig) en rond half zes komen we aan op de camping. Iets voorbij Rotorua, want dan zitten we niet in de stank van de geisers en de mud pools.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Plaats je reactie