Het is zo gek, we zijn nog niet eens op de helft van onze vakantie. We merken wel dat het tempo wat omlaag gaat (vinden we prima zo) en dat we meestal niet later dan half 3 een camping opzoeken zodat Natan nog even lekker wat kan spelen (en wij kunnen relaxen). Hij is eigenlijk best makkelijk en we hebben hem nog niet horen zeuren dat we te lang rijden of dat hij iets anders wil doen. De vraag 'wat vond je vandaag het leukst' is erg moeilijk voor hem. Hij noemt meestal het laatste wat hij heeft gedaan en als we vragen wat nog meer, dan zegt hij: 'alles' of 'het uitzicht' of 'de waterval' (een klein stroompje water is al een waterval) of 'spelen op strand'. We merken vooral dat hij zijn loopfiets hier mist, verder horen we hem eigenlijk nergens over. Een takje, een bekertje, schelpen, hij speelt overal mee. We hebben inmiddels een lekker kleurtje van de zon gekregen en al 4.000 km gereden.
Natan begint de dag met waar hij gisteren mee geëindigd is: de trampoline.Als alles weer gepakt is en we ons vuile water gedumpt hebben, rijden we naar Wenderholm Regionaal Park. Dat is hier vlakbijen staat bekend om mooie bomen, wandelingen en een leuk strandje.
Af en toe miezert het en soms breekt de zon door. We nuttigen hier een vroege lunch en dan rijden we verder. Boven op de berg Brandewyn stoppen we nog om even van het uitzicht te genieten.
We komen uiteindelijk uit bij Ruakaka beach en hebben een mooi plek gekregen, wederom met onze kont bijna in de zee. Net als we helemaal geïnstalleerd zijn in zwemkleding en boekje etc. gaat het spetteren en nog geen 10 minuten later is het weer blauw, vermoeiend hoor vakantie! We maken nog een strandwandeling, verzamelen weer schelpen en krabbetjes, Julian en Nicoline nemen nog een duik in de zee (hoe noordelijker we komen, hoe aangenamer de temperatuur van het zeewater).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Plaats je reactie