Kitekite falls

Dag 39, 6 maart

We vertrekken net na 10 uur van de camping (we kunnen het wel). We willen naar Kitekite falls. We missen de afslag (er staan ook helemaal geen bordjes dat er iets is) en kunnen vervolgens niet keren. Na een tijdje vinden we toch nog een plekje om te keren, wat een volharding (en nu maar hopen dat het niet al te ver lopen is!). We rijden weer dezelfde (smalle weg) terug en komen uiteindelijk bij de juiste parkeerplaats uit.

We gooien wat te eten en te drinken in de tas en Julian kijkt op het informatiebord. Volgens een man die hier werkt, is de wandeling ‘strenious’ en kun je hem in een uur lopen. We gaan gewoon van start en zien wel of we moeten omdraaien. Het eerste deel (15 minuten) is zeer gemakkelijk lopen, over een mooi bospad met kauribomen, en verder vlak. Net als Nicoline zegt ‘hoezo strenious?’, gaat het pad omhoog! Zul je altijd zien. We klimmen ruim 10 minuten, genieten van de wandeling en paaien Natan met ‘als we een bankje zien, krijg je een suikerkoekje’. De arme schat, we komen langs een bankje maar die zit vol met andere mensen! ‘Dat is balen hé’, zegt hij... Gelukkig is er nog geen 200 meter verderop nog een bankje (met tafel) met een eerste uitzicht op de Kitekite falls. Hij is hoog en we zien hem in 5 delen naar beneden vallen, maar het onderste stuk kunnen we nog niet zien. Helemaal bovenaan de waterval zien we mensen staan. Na wat eten en drinken lopen we weer verder en we zijn binnen 5 minuten bij de voet. Hier zien we eigenlijk alleen het onderste deel en er zijn een aantal mensen die een duik nemen. Hier zitten we ook even lekker en dan gaan we weer verder. We moeten een heel stuk naar beneden lopen, via wat een oneindige trap lijkt. Maar beter naar beneden dan naar boven! We komen nog op een kruispunt waar je of terug kunt naar parkeerplaats of naar de top van de waterval. We kiezen voor het eerste. Natan vindt het nog leuk en vraagt nog niet om gedragen te worden. Na anderhalf uur zijn we weer terug bij de camper. Blij dat we uiteindelijk toch de camper nog konden keren en deze wandeling hebben kunnen doen. We stappen in de camper en kiezen voor een camping niet al te ver rijden. Deze ligt weer aan de oostkust van het Noordereiland. Ook hier maken we weer een strandwandeling (en het gaat nog niet vervelen)!

Even afkloppen: we hebben vandaag geen rare foutmeldingen gekregen van de auto (fingers crossed)...