Een bijzondere verjaardag

Vandaag is Nicoline jarig. Julian heeft de kamer versiert met vlaggen en Nicoline krijgt ontbijt op bed (cake met kaarsjes)! Zo wil je elke dag wel jarig zijn. Volgens Natan wordt mama half-en-dertig, helemaal goedgekeurd. Hij snapt niet waarom Amélietje, Thijs en tante Marie niet komen, die komen toch altijd een taartje doen? En de opa's en oma's dan, nee die komen ook niet. Maar ben je dan wel jarig? Wat een liefje hè?

Natan is vandaag pas om half 8 wakker en om kwart voor 8 valt hij al weer in slaap. Hij is dus nog niet helemaal opgeknapt. Hij slaapt tot zeker 10 uur en dan staan we rustig op, we douchen en eten. Natan vraagt wat we gaan doen en ondanks dat hij niet echt lekker is, wil hij met de auto ergens naartoe. We besluiten dan om naar de North Shore te rijden. Natan ligt binnen 10 minuten weer te slapen... Nu is het een klein uurtje rijden dus dan kan hij nog even bijtanken. Onze eerste stop is Waimea Beach Park, wat bekend staat om de hoge (surf)golven, maar die zijn er vandaag niet! Het is hier gevaarlijk om te zwemmen omdat de golven vlakbij de kustlijn breken. Het is zo gek om een bijna kalme zee te zien en dan ontstaat er ineens vlakbij het strand een superhoge golf. We genieten hier een half uurtje (hier komen we er ook achter dat onze etenstas en dronetas nog in het huisje staan... stom). We stappen weer in de auto, maar niet voor lang. Nog geen 1,5 mijl verder ligt Banzai Pipeline. Hier liggen voor de kust drie rotsachtige, gevaarlijke riffen achter elkaar die hoge golven veroorzaken en die onder de juiste weersomstandigheden ronde buisvormige golven vormen waar de surfers op kunnen "tube riden". Banzai Pipeline wordt daarom gezien als één van de beste (en gevaarlijkste) surflocaties ter wereld.

Vandaag geen 11 meter hoge golven, maar indrukwekkend zijn ze wel. Voor geen goud gaan wij hierin! We zouden hier wel de hele dag kunnen zitten. Het opbouwen van de golven, het surfen van de waaghalzen, het felblauwe water met het wit van de omslaande golven en het gedonder van het neerkomende water verveelt niet snel. Natan kijkt ondertussen naar een bulldozer die op het strand bezig is, dus iedereen blij.Uiteindelijk stappen we dan toch op en rijden we naar Turtle Bay. Onderweg stoppen we nog bij een fruit stand waar we een zakje met gemengd (kant-en-klaar) fruit halen en stukjes kokosnoot. Het is even zoeken bij Turtle Bay, want er zijn hier o.a. ook gated communities en diverse resorts, maar uiteindelijk vinden we een parkeerplek waar we mogen staan.

Turtle Bay (en de andere stranden waar we vandaag geweest zijn) staat bekend om de schildpadden die hier rondzwemmen. We zitten hier ook weer lekker op het strand en af en toe piept de zon nu ook door de bewolking, heerlijk. We besluiten om hier bij het restaurant wat te eten. Julian heeft zalm, Nicoline een broodje met avocado en ei en voor Natan hebben we kip besteld, wat hij niet opeet... En dan trekt het opeens open, een super verjaardagscadeau! Nicoline gaat dan de snorkelspullen en haar bikini uit de auto halen (Julians zwembroek zit helaas in één van de tassen die vandaag is thuisgebleven) en verbaast Julian (goed hè, dat ze dat nog kan op haar half-en-dertigste) door überhaupt het water in te gaan en ook in één keer door te gaan :) Er zwemmen verschillende mooie vissen rond en er zitten ook anemonen. Helaas vandaag geen schildpad gezien. Ze probeert ook nog wat filmpjes te maken met de gopro. Hopelijk kan Julian er iets van maken. We zijn op de ligbedden van het hotel gaan liggen, en we zien overal om ons heen mensen die er vanaf gestuurd worden, maar wij mogen blijven. Dus we liggen hier nog lekker even en als het tegen half zes is, gaan we toch maar richting huis. We moeten nog een uurtje rijden en om 18.45 wordt het ook weer donker. Een heerlijke verjaardag gehad!