Halona blowhole

Natan is weer vroeg wakker, waar hij zich in de camper nog even omdraaide, lukt dat hier in het huisje niet. Het is ook veels te gezellig als papa en mama zo vlakbij liggen. We doen vanochtend rustig aan, het is zwaar bewolkt en Natan is nog steeds een beetje van slag. Hij eet weinig en is erg moe. Hij wil niet zo heel veel, alleen een beetje YouTube kijken en liggen op de bank. We ontbijten met aardbeien, das een beetje een vakantietraditie geworden (tijdens onze Amerika reizen), maar in Nieuw-Zeeland waren ze of schreeuwend duur of ze hadden ze niet. Gelukkig hebben we ze hier weer gevonden.
's Middags willen we er toch even tussenuit als Natan aangeeft te willen slapen. Als hij 1 minuut in bed ligt, zegt hij dat hij iets wil gaan doen... Nou, vooruit dan maar. We stappen in de auto (hij rijdt heerlijk) en rijden richting het Zuiden. Nog geen 5 minuten van ons huis schijnt de zon. Heel apart, maar dat is hier op Hawaii blijkbaar heel normaal. Als we voorbij Sandy Beach rijden, zien we dat het heel druk is met locals. Het is weekend en ook hier zie je grote families met veel eten en drinken gezellig op het strand zitten. We stoppen bij Halona blowhole waar je dus een spuitgat tussen de rotsen met opspattend water zou moeten zien. Het is er prachtig, de zee is een hele mooie blauwe kleur, de kust is grillig, maar we zien geen spuitgat. Dat mag echter de pret niet drukken.

Het is druk op de parkeerplaats, dit is ook een bekend punt waar je walvissen voorbij kunt zien zwemmen. Ook die zien we niet. We rijden nog een stukje verder en stoppen bij een volgend uitzichtpunt (nog geen 1,5 km verderop). We zitten daar op een muurtje te genieten van de zon en het uitzicht als we opeens een blowhole zien, eentje van een walvis. We volgen de spuitgaten een tijdje tot we de walvis kwijt zijn. Bijzonder weer. We rijden langs Hanauma Bay (een bekende snorkelplaats, misschien dat we later deze week hier nog naartoe gaan) en gaan op zoek naar de Spitting Cave, die kunnen we ook niet vinden, maar we komen wel in een mooie bungalowwijk terecht met prachtige huizen (en ditto uitzicht). We draaien de auto om en rijden weer op het gemak richting ons huis. Natan valt nu toch echt in slaap. Bij ons huis is het weer zwaar bewolkt. Wat een verschil op nog geen 10 km afstand. We eten vanavond pasta en gelukkig eet Natan ook (wat). Hopelijk voelt hij zich morgen weer lekkerder.