Maui Ocean Center

Dag 68, 4 april

Voor vandaag is slecht weer afgegeven en tussen 8 en 10 's ochtends komen er inderdaad 2 buien over. We besluiten dan om vandaag naar het Maui Ocean Center te gaan. Aquaria vindt Natan altijd erg leuk en zo kunnen we binnen schuilen, mocht het gaan regenen. (Het is overigens de rest van de dag tot 20.00 uur droog gebleven, en dat was het woord 'bui' niet eens waard). We bestellen nog even snel online kaarten, dat scheelt toch gauw weer $20. Het Ocean Center ligt op maar 7 miles rijden, dus we zijn er snel. Het is loeidruk op de parkeerplaats, maar bij het aquarium valt het best mee. Er vertrekken hier vandaan ook walvis- en dolfijnentochten, vandaar de (auto-)drukte. Het is echt een mooi aquarium en Natan loopt van de ene bak naar de andere (sommige zijn binnen, anderen weer buiten) en gilt het uit van plezier als hij vissen ziet. Vooral de kreeften, krabben en haaien zijn favoriet, maar de gekleurde vissen en de kwallen worden ook uitvoerig bekeken.

Natuurlijk hebben ze hier ook schildpadden, maar die zijn echt stukken kleiner dan die wij gisteren 'live' hebben gezien. Sinds halverwege de vakantie is Natan gestart met de 'Waarom'-fase. We dachten eigenlijk dat hij deze fase had overgeslagen, maar hij vraagt nu in 5 minuten wel 40 keer 'Waarom?'. En daar kunnen we natuurlijk heel goed mee omgaan (NOT). Dus ook hier rollen de waarom-vragen zijn mond uit. Nu vinden we dat hier niet zo erg, want het is natuurlijk leuk om ook nog wat op te steken.

We vermaken ons prima en lunchen in het restaurant dat hier zit. Er zijn 2 grote binnenruimten met aquaria die tot het plafond reiken en ook is er een tunnel. Natan vindt het eerst spannend om er doorheen te gaan, maar laat zich dan toch afleiden door de stingrays die hier zwemmen. Wat zijn ze groot! Als we alles gezien hebben, gaan we weer naar ons huis terug. Daar pakken we onze strandspullen en zoeken in onze reisgids 'Maui Revealed' (echt een goede serie reisgidsen mocht je ooit nog eens naar Hawaii gaan) een strandje uit. We hebben geluk dat we vlakbij kunnen parkeren. Als we ons net neervlijen, komt er een moeder met jongetje naar ons toe, of Natan zin heeft om samen te spelen. Natuurlijk! Het jongetje heet Curtis en komt uit Washington state. Hij wil wel graag met Natans auto's spelen en Natan wil wel graag met zijn scheppen spelen, dus dat komt goed uit! Ze bouwen (een soort van) samen een zandkasteel en een grote berg waarlangs de auto's kunnen rijden. Julian gaat de zee nog in met een snorkel, maar eigenlijk heb je alleen in de ochtend goed zicht (dan is het water nog niet zo troebel) en er staat een stevige wind, dat voor nogal wat ruige golven zorgt. Rond een uur of vijf gaan we weer richting huis en op aanraden van onze huiseigenaar halen we fish taco's bij Coconut's fish cafe en nemen we coconut shrimps mee. En het smaakt echt super. Na het eten pakken we de koffers weer in, morgen hebben we voor 1 nacht een andere overnachtingsplek aan de andere kant van het eiland.