Naar de andere kant van Big Island

Dag 73, 9 april

Big Island is big, dus we hebben hier op 2 verschillende plaatsen huisjes gehuurd. Vandaag rijden we van de oostkant naar de westkant, van Hilo naar Kailua-Kona. Het is warm en vochtig hier en er zijn vaak geen gordijnen in de huisjes. Dat betekent dat Natan vroeg wakker is en wij dus ook. We hoeven pas om 11 uur uit te checken, dus we doen op het gemak. Sinds we de basketball hebben gekocht, wil Natan graag dribbelen, dus dat doen we nog even. Maar het is voor hem nog leuker als hij erachter komt dat alle tuinen hier heel schuin aflopen en de bal dus ergens af rolt en dat mama er dan heel hard achter aan holt omdat de bal niet in de afgrond mag vallen...

Het spettert eigenlijk de hele ochtend al. Daarom besluiten we om langs de noordkant van het eiland te rijden en niet via het midden, omdat je daar (denken we) hoger rijdt en dus sneller in de bewolking zit. We rijden eerst de Old Mamalahoa Highway, een scenic route van 4 miles. Het is echt een mooie weg, doet ons een beetje denken aan de Hana Highway met dichte begroeiing, smalle bochten en one lane bridges. Vervolgens nemen we de afslag naar Akakafalls. welke 134 meter hoog is. Vanaf de parkeerplaats zie je maar ongeveer 1/5 deel. Je kunt een wandeling naar de voet maken van een minuut of 45, maar wel met vrij veel trappen en er wordt gewaarschuwd dat het glad kan zijn. Het is wel droog, maar het heeft veel geregend vannacht en vanochtend. Natan en Julian hebben beiden geen zin, dus dan doen we het maar gewoon met het uitzichtpunt.
Het is een behoorlijk eind rijden naar ons nieuwe huis, bijna 100 miles en volgens onze navigator doen we daar ongeveer 2 uur over en hoeven we alleen maar rechtdoor te rijden. De auto rijdt heerlijk en Natan speelt lekker met zijn auto's en vliegtuigen. Wel gaat het na een half uurtje keihard regenen en als we in de buurt van Waimea de weg afslaan om wat te eten te halen, rijden we vol de mist in. Het zicht is hier zeker niet meer dan 50 meter. Als we weer terug op de (snel)weg zijn, is de mist ook daar inmiddels aangekomen. Blijkbaar komt dit hier vaak voor, want er staan waarschuwingsborden langs de kant van de weg. Dit deel van Big Island vinden we er niet echt Hawaiiaans uitzien. Beetje glooiende hellingen en 'normale' bomen. Na een half uur zien we dan wel weer lavavelden, dat lijkt er meer op. Ook dit huis ziet er weer prima uit en we zitten weer vlakbij de kust. We hebben hier zelfs een tuin met gras en steentjes, fijn voor Natan!